Zakulisowa prawda o polskiej dyplomacji. Kiedy w 1966 roku młody chłopak z Radomia wyjeżdżał jako tłumacz na Daleki Wschód, nie wiedział, że to początek błyskotliwej kariery dyplomatycznej. Nie przeczuwał też, że czeka go szereg niebezpiecznych operacji, w których odegra kluczową rolę.
Do Laosu trafił w samym środku wojny domowej. W Iranie zastała go rewolucja, podczas której ukrywał się wraz z rodziną w budynku ambasady, gdy tłum na zewnątrz skandował: "Śmierć obcym". Po zerwaniu stosunków dyplomatycznych między USA a Irakiem to właśnie on - do niedawna urzędnik "zza żelaznej kurtyny" - przeprowadził spektakularne negocjacje zmierzające do uwolnienia amerykańskiego obywatela z irackiego więzienia Abu Ghraib.
Oto pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji historia polskiego ambasadora Jana Wojciecha Piekarskiego. Opowieść o negocjacjach, szpiegach, współpracy z wywiadem PRL, a także szlifowaniu wizerunku polskich prezydentów, premierów i ministrów podczas szefowania Protokołowi Dyplomatycznemu.
Kulisy tajnych operacji i rozmowy, od których zależy ludzkie życie. Wojny i rewolucje, narażanie siebie i bliskich. Jan Wojciech Piekarski przez lata był tam, gdzie najgoręcej. Reprezentował Polskę i USA, pertraktował z przedstawicielami reżimowych rządów i zachowywał zimną krew, gdy wokół płonął świat. Jego historia to gotowy materiał na scenariusz filmowy. [ Vincent V. Severski, pisarz, były oficer wywiadu]
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Jan Wojciech Piekarski ; redaktor Łukasz Walewski.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Blok lodu w bagażniku, historia z przeszłości i stryczek w szopie. Mroczna opowieść o przyjaźni, zdradzie i zemście. We flamandzkiej wsi w jednym roku urodziła się trójka dzieci: Eva oraz dwóch chłopców, Pim i Laurens. Wychowywali się razem, byli nierozłączni, dlatego nawet sąsiedzi nazywali ich "trzema muszkieterami". Kiedy jednak zaczynają dojrzewać, stopniowo się od siebie oddalają. To wtedy chłopcy wpadają na pomysł okrutnej zabawy. Zadają dziewczynom tę samą zagadkę, wymyśloną przez Evę. Za prawidłową odpowiedź można dostać dwieście euro. Za każdą złą trzeba się wykupić, zdejmując jedną część ubrania. Trzynaście lat po skwarnym lecie, które wymknęło się spod kontroli, Eva wraca do rodzinnej wsi z blokiem lodu w bagażniku. Powoli staje się jasne, że tym razem to ona ustala zasady, a wizyta w rodzinnej wsi ma ścisły związek z tym, co wydarzyło się w przeszłości.
