Gdy wybuchła wojna, miał dwa lata, ojciec zaginął. Jako dziewięciolatek dowiedział się od matki, że jest Żydem, a powiedziała mu to dzień po pogromie kieleckim... Krzysztof Kowalewski, wybitny i uwielbiany aktor, odsłania swoje nieznane oblicze.
Dlaczego nie zdał matury i oblał pierwszy egzamin do szkoły aktorskiej? Z jakich powodów bał się profesora Bardiniego? Jak się czuł, gdy pierwszy raz zapalił marihuanę? Czym uwiódł kubańską piękność i jak dbał o wątrobę na planie filmowym? Poruszająca, błyskotliwa, inteligentna i przezabawna rozmowa pełna mądrości życiowej i świetnych dowcipów. Kto myśli, że dużo wie o Krzysztofie Kowalewskim, zdziwi się po przeczytaniu tej książki - to wnikliwy obserwator ludzi i rzeczywistości. I pomyśleć, że był typem dziecka, które bało się odezwać publicznie...
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Wiesław Michnikowski (ur. 1922) - jak sam przyznaje - to przede wszystkim człowiek teatru. W trakcie kariery scenicznej związany najpierw z teatrami lubelskimi, a następnie z Warszawą. Grał na deskach Teatru Klasycznego, Nowej Warszawy, Komedii oraz Współczesnego, tworząc jednocześnie wiele niezapomnianych kreacji w słuchowiskach, filmach i serialach telewizyjnych. Udzielał głosu postaciom z kreskówek. Współtworzył TVP, pracując jako spiker w studiu doświadczalnym Telewizji Polskiej, choć zapisał się również w pamięci radiosłuchaczy jako "głos" - aktor i spiker - audycji Polskiego Radia. Obdarzony niewątpliwym talentem komediowym, przez lata był jednym z filarów Kabaretu Starszych Panów, a następnie Dudka. Nie można mu także odmówić znakomitego poczucia humoru poza sceną, o czym miało okazję przekonać się na własnej skórze wielu jego kolegów. Latami unikał wywiadów, a po zakończeniu trwającej blisko 60 lat kariery scenicznej wycofał się z życia zawodowego. Dziś w szczerej rozmowie z synem Marcinem opowiada o swoim życiu, pracy, zdradza także historie z teatralnej garderoby.
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Teresa Tuszyńska - jedna z najpiękniejszych polskich aktorek. I najbardziej zapomnianych. Stworzyła niezwykłą kreację Margueritte w filmie "Do widzenia, do jutra", gdzie zagrała u boku Zbigniewa Cybulskiego.Jako szesnastolatka wygrała konkurs "Film szuka młodych aktorek" zorganizowany przez tygodnik "Przekrój". Z kompletnie nieznanej licealistki stała się aktorką, modelką Mody Polskiej i fotomodelką. Jej twarz pojawiała się na okładkach "Przekroju", "Ekranu", "Filmu", "Kobiety i Życia", ale także prestiżowego amerykańskiego pisma "Show", które nazwało ją najbardziej zachodnią z polskich aktorek.Grała w filmach wybitnych reżyserów, Morgensterna, Kutza, Lenartowicza, partnerując m.in. Gustawowi Holoubkowi, Janowi Machulskiemu, Andrzejowi Łapickiemu i dwukrotnie Zbigniewowi Cybulskiemu.Chociaż była duszą towarzystwa, zawsze żyła nieco osobno. Na początku lat 70. niespodziewanie zniknęła z filmu. Zmarła w 1997 roku, w wieku 55 lat, samotna i zupełnie zapomniana.Kim była ta piękna kobieta, która nikomu nie pozwoliła poznać się naprawdę? Zaskakujące, jak wiele zagadek związanych jest z tą postacią.Książka powstała na podstawie filmu dokumentalnego "Teresa Tuszyńska Movie" autorstwa Mirosława Janusza Nowika. Autor dotarł do osób z jej najbliższego otoczenia - brata, mężów, reżyserów oraz kolegów z planu. Teresę Tuszyńską wspominają między innymi Kazimierz Kutz, Grażyna Hase, Wowo Bielicki i wielu innych.Miała poczucie absurdu. Wiedziała, że jest w jakimś sensie wypatroszona. Dlatego wszystko robiła dla hecy.Kazimierz KutzTo była świetna dziewczyna. Zawsze robiła spustoszenie wśród mężczyzn, zawsze kręcił się wokół niej wianuszek zainteresowanych nią panów. (.) Tereska zachowywała się przeważnie, jakby ich nie dostrzegała. Na wyprostowanej szyi nosiła wysoko podniesioną głowę, spojrzenie miała skierowane gdzieś w dal. Być może taka postawa świadczyła o próbie zachowania własnej prywatności. Taki miała styl. Zawsze taka była.Grażyna HaseCały jej obraz jest nie do zapomnienia. To tak jak zobaczyć wybitne dzieło sztuki, które zostaje utrwalone na całe życie. Taka jest Tereska. Kiedy ktoś ją zobaczy, utrwala ją w pamięci na zawsze. Nic dodać, nic ująć.Wowo BielickiMirosław Janusz Nowik (ur. 1960) - humanista, podróżnik, pasjonat polskiego filmu i muzyki lat 50. i 60. Był m.in. kierownikiem kina, wydawcą prasy polonijnej w Grecji i Kanadzie, redaktorem polonijnego programu telewizyjnego oraz producentem w jednej z kanadyjskich stacji telewizyjnych. Ponad cztery lata poświęcił na zbieranie materiałów dotyczących życia Teresy Tuszyńskiej.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Była autentyczną gwiazdą II Rzeczpospolitej. Choć jej artystyczny rodowód sięga opery, to jednak rewia, kabaret, musical, piosenka, radio i przede wszystkim film stały się jej pasją i sensem życia. Tola Mankiewiczówna "rozkręcała" polski show-biznes. Wchodziła do tego świata świetnie przygotowana, znakomicie wykształcona. Nie czekała na swojego odkrywcę. W tym nowym, rodzącym się szaleństwie zwanym kulturą masową była artystką w pełni ukształtowaną, świadomą swojej pozycji i roli, jaką miała odegrać. W okresie międzywojennym tak naprawdę odnajdujemy wszystko to, czym żyje dzisiejszy świat rozrywki. I może właśnie tym trzeba tłumaczyć jej nieobecność - na miarę talentu i dorobku - na powojennej polskiej scenie i w filmie.
W pełni wolnej Polski nie doczekała. Ludowa ojczyzna nie umiała, może nie chciała, a może po prostu nie była przygotowana do tego, aby dla gwiazdy tego formatu stworzyć odpowiednią oprawę i repertuar godne jej statusu i talentu.
UWAGI:
Bibliogr. s. 301-306. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Pierwsza książka o Jerzym Treli - wielkim polskim autorze i wyjątkowym człowieku. "Do pracy trzeba podchodzić uczciwie. Jak się robi letnio, to i sztuka wychodzi nijaka" - Jerzy Trela. Jerzy Trela zagrał w swoim życiu około trzystu pięćdziesięciu ról - teatralnych, filmowych i telewizyjnych, współpracował z najwybitniejszymi reżyserami i aktorami różnych pokoleń. Kojarzony z rolami w repertuarze romantycznym oraz młodopolskim ( Dziady, Wyzwolenie, Sędziowie ) zagrał również wiele ról komediowych i charakterystycznych. Przez ponad trzydzieści lat kształtował pokolenia aktorskie, ucząc w krakowskiej Państwowej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego - w latach 1984 -1990 był rektorem tej uczelni. Przez całe życie związany z Krakowem, w latach 1970 -2014 był aktorem Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni