Miejska i Powiatowa
Biblioteka Publiczna

Wychował pokolenia. Zmienił Polskę. Zmienił Kościół.

Nawrócił się w celi śmierci więzienia gestapo niedługo po opuszczeniu obozu w Auschwitz. W obozie koncentracyjnym przebywał wtedy, gdy o. Maksymilian Kolbe składał za współwięźnia ofiarę ze swojego życia. Jako wychowanek harcerstwa Franciszek z zaangażowaniem walczył z Niemcami, konspirował w rodzinnych Tarnowskich Górach i nawet przesłuchiwany nie tracił patriotycznego ducha. Jednak później zapadł wyrok - wyrok śmierci.

Franciszek Blachnicki. Jeden z najważniejszych duchownych okresu PRL-u, który wraz z Karolem Wojtyłą, Stefanem Wyszyńskim i Jerzym Popiełuszką rekonstruował polski Kościół po tragedii II wojny światowej, w mrocznych dekadach PRL-u. Młodość i doświadczenia z czasów okupacji ukształtowały przyszłego księdza, który intensywnie działał na rzecz trzeźwości Polaków, a następnie stworzył swoje największe dzieło - ruch oazowy. Jak wyglądały jego relacje z Wojtyłą i Wyszyńskim? Jak to się stało, że pociągnął za sobą miliony wiernych? Skąd wzięły się kontrowersje wokół jego śmierci?

Tomasz Terlikowski kreśli opowieść z epickim rozmachem i razem z Franciszkiem Blachnickim poszukuje sensu ludzkiej egzystencji. Biografia założyciela Ruchu Światło-Życie to fascynująca historia człowieka, który wychował pokolenia Polaków i którego dzieło trwa do dziś.

Fritz Bauer - człowiek który nie pozwolił Niemcom zapomnieć o przeszłościPracując w wymiarze sprawiedliwości rodzącej się Republiki Federalnej Niemiec, prokurator Fritz Bauer starał się być głosem jej sumienia. Więzień obozów, zbiegły Żyd, który w 1949 r. powrócił do kraju, by objąć stanowisko prokuratora generalnego Hesji we Frankfurcie nad Menem.Za jego sprawą zrehabilitowano uczestników zamachu na Hitlera z 20 lipca 1944 r., a III Rzesza oficjalnie została uznana przez sąd za "państwo bezprawia". To Bauer przekazał izraelskiemu Mosadowi trop, który doprowadził do porwania i osądzenia Adolfa Eichmanna. Ogromny był także jego wkład w przeprowadzony w latach 60. we Frankfurcie proces zbrodniarzy SS z KL Auschwitz-Birkenau.Działając w powojennej, a więc pozornie sprzyjającej rzeczywistości, Fritz Bauer często natrafiał na niechęć czy wręcz sprzeciw kolegów, mających nierzadko niejasną przeszłość uwikłaną w narodowy socjalizm. Również państwo niemieckie starało się unikać rozliczania z udziału w zbrodniach nazistowskich. Dlatego Bauer nie ufał jego organom.Stąd też o większości jego dokonań dowiedzieliśmy się dopiero po jego śmierci. Śmierci nader tajemniczej. Kim tak naprawdę był ten osamotniony wojownik o prawdę?

Furie Hitlera to historia "moralnie straconego pokolenia" kobiet, które urodziły się w Niemczech po pierwszej wojnie światowej - w kraju targanym niepokojami i zmagającym się z poczuciem klęski. Kobiet, które w młodości dały się porwać nacjonalistycznym ideom ruchu narodowosocjalistycznego, niosącym Niemcom polityczne przebudzenie, które popchnęło ich na wschód w poszukiwaniu nowego Lebensraum. Dla wielu tych kobiet - pielęgniarek, nauczycielek, sekretarek, żon i kochanek - rozszerzające się imperium stało się czymś na kształt "Dzikiego Wschodu", niebezpiecznego, ale stwarzającego nowe szanse: na kariery i małżeństwa. Wyruszając na front, nie wyobrażały sobie jednak, czego będą świadkami i w czym będą uczestniczyć.Efektem wieloletnich badań oraz dziesiątek rozmów przeprowadzonych przez Wendy Lower są niepodważalne dowody na to, że kobiety te nie były tylko"morderczyniami zza biurka" ani wsparciem dla działających na froncie mężczyzn. Badaczka konfrontuje czytelnika z okrutną wizją "furii Hitlera", które z zaangażowaniem uczestniczyły w grabieżach, znęcały się nad Żydami w gettach w Polsce, na Ukrainie i Białorusi oraz brały udział w masowych egzekucjach. Badania Wendy Lower na temat roli niemieckich kobiet na okupowanych przez Trzecią Rzeszę ziemiach wschodnich zmieniają historię.""Furie Hitlera" będą czytane i pamiętane jako punkt zwrotny w badaniach nad kobietami i badaniach nad Zagładą." Timothy Snyder, autor książki "Skrwawione ziemie"""Furie Hitlera" to pierwsza książka śledząca biografie poszczególnych kobiet, których młodzieńcza żarliwość, lojalność wobec Führera, ambicje i rasizm zaprowadziły do najkrwawszych miejsc w okupowanej przez Niemcy Europie. Czerpiąc z niezwykle bogatych materiałów źródłowych, Wendy Lower włącza sprawczynie i wspólniczki zbrodni w historię społeczną Trzeciej Rzeszy. Uwydatnia ich miejsce w powojennej pamięci Niemców żyjących w obu państwach niemieckich, która dotychczas pozostawała niewykorzystana." Claudia Koonz, autorka książki "Mothers in the Fatherland"""Furie Hitlera" to od dawna potrzebny, znakomity dodatek do historii Zagłady. Zbyt długo pomijano rolę kobiet aktywnie uczestniczących w "ostatecznym rozwiązaniu". Ważna, zaskakująca książka Wendy Lower naprawia ten błąd. To istotne uzupełnienie służące zrozumieniu roli zwykłych Niemców w ludobójstwie prowadzonym przez Trzecią Rzeszę." Deborah Lipstadt, autorka książki "Proces Eichmanna""Lower odchodzi od wąskiego potraktowania tematu i skupienia się na kilku tysiącach strażniczek obozów koncentracyjnych, dotychczas będących głównym przedmiotem badań nad winą kobiet w nazistowskich zbrodniach, i wskazuje, że przedstawicielki kilku zawodów - pielęgniarki, pracownice socjalne, nauczycielki, urzędniczki - oraz członkinie rodzin w sumie w liczbie niemal półtora miliona osób wyjechały na okupowany przez Niemców Wschód i znalazły się na terenach, gdzie bez reszty panował nazistowski horror. Opowiadając o życiu poszczególnych osób, Lower przedstawia cały wachlarz różnych dróg kariery zawodowej i sposobów postępowania. Ta książka doskonale łączy badania nad płcią kulturową z podkreśleniem indywidualnych doświadczeń." Christopher R. Browning, autor książek "Pamięć przetrwania. Nazistowski obóz pracy oczami więźniów" oraz "Zwykli ludzie. 101. Policyjny Batalion Rezerwy i ’ostateczne rozwiązanie’ w Polsce""Wirtuozerskie osiągnięcie naukowe." "Kirkus Revievs""Lower rzuca trochę pożądanego światła na ten aspekt drugiej wojny światowej, który przez dekady pozostawał w cieniu. Ta zaskakująca i mocno niepokojąca książka to upragnione uzupełnienie literatury dotyczącej Holokaustu." "Booklist"

Władysław Studnicki był politycznym prorokiem. W najdrobniejszych szczegółach przewidział klęskę 1939 roku w wojnie z Niemcami, sowiecki cios w plecy i zdradę aliantów. Bezskutecznie apelował do ministra Becka o przyjęcie oferty III Rzeszy i wspólny marsz przeciwko Związkowi Sowieckiemu. Podczas II wojny światowej żądał od Hitlera, by porzucił zbrodniczą politykę okupacyjną w Polsce. Wielokrotnie interweniował na rzecz aresztowanych rodaków. Gotowy był nawet stanąć na czele kolaboracyjnego rządu, by ratować naród przed terrorem. Niemcy uwięzili go na Pawiaku. "Czołowy polski germanofil", jak sam się nazywał, był krytykiem AK. Sprzeciwiał się zamachom, sabotażom i akcji "Burza", gdyż działania te kosztowały Polaków mnóstwo krwi, a korzystali na nich wyłącznie Sowieci. Powstanie warszawskie uważał za koszmarny błąd i narodowe nieszczęście. Dla komunistów Studnicki był "wrogiem ludu" i "faszystą". Skazali go na zapomnienie. Piotr Zychowicz przywraca należne mu miejsce w historii. Germanofil przedstawia dramat i niejednoznaczne losy tej postaci. To najbardziej niepoprawna politycznie polska biografia z okresu II wojny światowej.

Co stało się z członkami zbrodniczej tajnej policji Gestapo po II wojnie światowej?
Gestapo zlikwidowano w 1945 r., a jego zbrodnie zostały w pełni ujawnione przed światem. Jednak większość członków tajnej policji Hitlera przeżyła wojnę.
Jak odnaleźli się i zachowywali w okresie powojennym? Jak potraktowało ich niemieckie społeczeństwo? Jaki obraz wytworzyło? Jak podchodziły do nich instytucje prawne? Czy ich zbrodnie doczekały się rzetelnego wyjaśnienia i osądzenia?
Oto główne pytania stawiane przez autorów tej wielowątkowej książki. Piętnastu uznanych badaczy stara się na nie odpowiedzieć, opierając się na losach konkretnych członków Gestapo. Pojawiają się tu m.in. Walter Rauff, Horst Kopkow, Ludwig Hahn, Hans Schumecher, Otto Bradfisch czy Albert Rapp.
Bazując na ich przykładach, autorzy wykazują pewne tendencje. Wskazują tych, którzy spokojnie funkcjonowali po wojnie w społeczeństwie, jak i tych, których więziono i po wyrokach zabito.