Miejska i Powiatowa
Biblioteka Publiczna

Po śmierci matki Ludwik XIV może wreszcie rządzić samodzielnie. Pamiętając o niedawnych buntach społecznych, młody król pragnie za wszelką cenę wzmocnić władzę monarszą i utrzymać szlachtę pod kontrolą. Palnuje budowę pałacu w Wersalu, z dala od Paryża, chcąc uczynić z niego złotą klatkę dla arystokratów.
W nowej siedzibie monarchy uczciwość i lojalność ścierają się z kłamstwem i podstępem, a namiętności i żądze rozpalają krew. Wkrótce okazuje się, że Ludwik jest uzdolnionym strategiem i makiawelicznym władcą. Będąc najpotężniejszym królem Europy, musi zdecydować, komu może zaufać: swoim ministrom i doradcom, bratu, wiernemu pokojowcowi czy kolejnym kochankom.

Powieść, oparta na nakręconym z rozmachem serialu Canal+, ukazuje pikantne szczegóły życia na dworze Ludwika XIV.

Wersal jest symbolem świetności i potęgi króla Francji. Lecz za złoceniami, lustrami i marmurami reprezentacyjnych komnat rozciągał się splątany labirynt 226 apartamentów, w których ponad tysiąc osób musiało spać, żywić się i ogrzewać.W ten właśnie świat stłoczenia, brudu i niewymownego smrodu zapuścił się William Ritchey Newton, wielki znawca dworu francuskiego. Opisuje starania dworzan o zwiększenie powierzchni mieszkalnej, urządzanie prowizorycznych kuchni, nieliczne łazienki, codzienną walkę z wilgocią, zadymieniem i niebezpieczeństwem pożaru. W jego książce roi się od anegdot o niedogodnościach życia, o skargach i żądaniach dworzan, o pospiesznie wykonywanych robotach i niekończących się zabiegach o finanse dla utrzymania pałacu.W efekcie powstała zadziwiająca i niesłychanie żywa kronika życia codziennego w Wersalu, życia, które jawi się jako bardziej podobne do biegu z przeszkodami niż do baśniowego pobytu w pałacu największego ówczesnego władcy Europy.William Ritchey Newton opublikował do tej pory L`Espace du roi. La Cour de France au château de Versailles (Przestrzeń Króla. Dwór francuski w Wersalu) oraz La Petite Cour. Services et serviteurs a la Cour de Versailles au XVIIIe si?cle (Mały dwór. Służby i słudzy na wersalskim dworze w XVIII wieku).

Służby dzisiaj Piotr Wroński były pułkownik Agencji Wywiadu pisząc "Weryfikację" chciał, aby czytelnik po jej lekturze sam wyciągnął wnioskiKolejna powieść z kluczem Piotra Wrońskiego, autora bestsellerowego "Spisku założycielskiego". Tym razem historia dotyczy kulisów działania służb specjalnych. "Weryfikacja" opowiada o końcowym okresie funkcjonowania SB i o tworzeniu UOP. Bohater widzi i ocenia wydarzenia z perspektywy szeregowego pracownika Wydziału XI Departamentu I MSW, który nie należy do elity komunistycznego resortu siłowego. Jest i chce być obcy w tym środowisku. Powoli odkrywa, jak bardzo został zmanipulowany i oszukany. Ma też świadomość, iż jest już za późno - odium służby w SB spadło na niego, więc stara się przetrwać zachowując resztki własnego "ja". Ta książka nie jest usprawiedliwieniem ani personalnym oskarżeniem kogokolwiek. Autor oskarża jedynie proces zachodzący w kraju, manipulację, której ofiarą stało się wielu, z bohaterem powieści włącznie. Od Autora: To nie jest książka historyczna ani dokumentalna, chociaż opisane wydarzenia mogły się wydarzyć, a stworzeni przez autora ludzie - żyć i działać w rzeczywistości. Prawdziwe są miejsca, lecz te nie opowiadają historii. Nie było też intencją autora deprecjonowanie wysiłków i ofiar całego społeczeństwa, a tym bardziej szeregowych członków NSZZ "Solidarność". To głównie ich zryw doprowadził do zmian w roku 1989. Autor chciał jednak pokazać, nawet w krzywym zwierciadle, w jaki sposób poświęcenie zwyczajnego człowieka mogło zostać wykorzystane w celu utrzymania władzy oraz nowego podziału dóbr w obrębie określonej grupy społecznej. W tym sensie jest to historia manipulacji i zdrady. Możesz, drogi Czytelniku, uznać ją za prawdziwą lub nie. To Twój osąd warunkuje prawdziwość przedstawionego tu świata. O autorze: Piotr Wroński (prawdziwe nazwisko), ur. 1957 r. Absolwent Polonistyki UW i wieloletni funkcjonariusz aparatu represji państwa komunistycznego. Do SB wstąpił w okresie obowiązywania stanu wojennego. Początkowo służył w Biurze Techniki, po czym został zwerbowany do wywiadu komunistycznego i podjął służbę w osławionym Wydziale XI Departamentu I SB MSW zajmującym się zwalczaniem dywersji ideologicznej. Aktywnie uczestniczył w operacjach mających na celu przejęcie kontroli nad organizacjami podziemia solidarnościowego w kraju i za granicą. Po rozwiązaniu SB, został przyjęty do UOP, pracował m. in. na kierunku rosyjskim. Od 2002 r. w Agencji Wywiadu. Przez 6 lat przebywał na placówce w Londynie. Z agencji odszedł w 2013 r. w stopniu pułkownika. Jest emerytowanym funkcjonariuszem wywiadu.