Miejska i Powiatowa
Biblioteka Publiczna

Zaolzie, kraina polsko-czeskich sporów, nieco zapomnianych, ale wciąż żywych.Oto wspomnienia Polaków, mieszkańców Zaolzia, którzy poświęcili swoje życie działaniom na rzecz polskiej ludności na tych terenach.Opowiadają o swojej działalności zarówno społecznej, jak i kulturalnej, walce o zachowanie polskości tej części Śląska oraz o konfliktach z czeskimi władzami, które prowadziły politykę czechizacji tych ziem, starając się na różne sposoby osłabić ludność polską i doprowadzić do jej asymilacji.W trudnych losach rozmówców autora, wśród których znalazł się historyk, reżyser teatralny, dyrygent i poseł do czechosłowackiego sejmu, odbijają się dzieje całego regionu, tak wiele razy przechodzącego z rąk do rąk: polskich, niemieckich, czeskich. Ich relacje stanowią świadectwo siły polskiego żywiołu za Olzą.Stanowią zarazem świadectwo prawdy często niewygodnej dla władz nie tylko w Pradze, ale też w Warszawie.

"To była największa przygoda mojego życia! Chciałbym, żeby się powtórzyła." Adam Wajrak, ulubiony dziennikarz przyrodnik Polaków, osiadł w Puszczy Białowieskiej dwadzieścia lat temu. Od tamtej pory niezmiennie fascynuje go życie wilków, które są niezwykłymi drapieżnikami. W swojej książce dzieli się obserwacjami, które przyniosło mu wieloletnie tropienie wilków. Opisuje życie wilków, które poznał niemal na wylot, a także historię stosunków ludzko - wilczych. Odczarowuje wiele mitów związanych z tymi pięknymi zwierzętami. Jak przyznaje autor, nie udałoby mu się tak dobrze poznać wilków, gdyby nie pomoc pewnej kundelki o imieniu Antonia... "Nagle coś wielkiego i szarego wystrzeliło, zawróciło, rozpędziło się i ani się obejrzałem, jak wilczysko skoczyło i ogromnymi łapami trzepnęło mnie w klatkę piersiową. Cios był potężny. Zachwiałem się na nogach i tylko cudem nie runąłem na ziemię. Nie był to koniec wystawiania mnie na próbę. Nie zdążyłem jeszcze wyjść z szoku po uderzeniu, gdy wilk stanął przy moim boku i poczułem na dłoni jego wielkie ostre zębiska. Trzymał ją spokojnie, ale bardzo stanowczo. Trzymał i patrzył mi w oczy swoimi brązowymi ślepiami, jakby chciał zapytać: "I co teraz, koleżko?". Od wydawcy: "Wiem, że wśród moich czytelników jest wielu ludzi młodych, przez co niezwykle wrażliwych. Muszę was ostrzec. Gdyby ta książka była tylko o wilkach, nie zawracałbym wam głowy, bo przecież wiecie, że przyroda potrafi być brutalna. Ta książka jest jednak również o tym, jak okropne rzeczy ludzie robili i robią wilkom, jednym z najbardziej prześladowanych dużych ssaków. Dlatego poproście rodziców, żeby tę książkę przejrzeli, zanim weźmiecie ją do ręki, albo przeczytali ją razem z wami."Adam Wajrak.