Miejska i Powiatowa
Biblioteka Publiczna

Proza gęsta od emocji. Przy czytaniu rośnie w gardle gula niepokoju. Ta książka zostanie w naszych głowach jak zadra. [Sylwia Chutnik]

Powieść Anny Dziewit-Meller ma głęboki społeczny sens. Przywraca to co ważne i burzy nasze dobre samopoczucie. To historia o pamięci, godności, strachu, odwadze i lęku. [Michał Nogaś]

Kopalnia przeszłości i hałda niedomówień Opowieść o historii małej, wielkiej i tej niesłusznie pomijanej Powieść o rodzinie, Śląsku i kobietach Holandia, początek XXI wieku. Katarzyna pracuje na uniwersytecie, wiodąc życie współczesnej emigrantki. Jest samodzielna, wykształcona, ma terapeutę i panią do sprzątania. Wyjeżdżała z kraju z nadzieją na europejskie standardy traktowania, karierę naukową i ucieczkę od rodziny, z której na dobrą sprawę została jej już tylko babcia. Wydaje się więc, że wszystko poszło po jej myśli. Może z wyjątkiem zaburzeń odżywania, z którymi wciąż nie może się uporać. Śląsk, schyłek lat czterdziestych XX wieku. W chorzowskich zakładach azotowych trwa mordercza walka o realizację planu trzyletniego. W wysiłkach o przyszłość swoją i ludowej ojczyzny nie ustaje Marijka, marząca o tym, by zostać przodownicą pracy. Na jej oczach formuje się nowy świat, w którym postawna dzioucha upatruje szans na awans społeczny, wyrwanie się spod kurateli matki i szczęście u boku ukochanego Alozja. I wszystko wskazuje, że powinno się udać. Do czasu. Marijka nigdy nie dowie się o istnieniu Kasi, a Kasia natrafi na ślad Marijki przypadkiem, gdy zobaczy tajemniczą postać na fotografii ukrywanej przez babcię. Po latach i pewnej szczególnej rozmowie telefonicznej postanowi zrozumieć dlaczego. Wyruszy do kopalni rodzinnej przeszłości i wdrapie się na hałdę wieloletnich niedomówień, z której rozpościera się perspektywa od współczesnego wybrzeża Morza Północnego, po PRL-owskie koryto rzeki Rawy. Śledząc historię górniczej rodziny, Anna Dziewit-Meller opowiada o mrocznych latach czterdziestych ubiegłego wieku, klasowej emancypacji i problemach, które dotykają nas dziś. Nade wszystko brutalnie szczerze i niezwykle empatycznie mówi o tym, co wciąż niesłusznie pomijane: o udziale kobiet w małej i wielkiej historii.

Najlepsze bagietki w Paryżu Śladami Rodina Ulubione zaułki Amelii• Gdzie w Paryżu jest najlepsza lodziarnia?• Romans jakiej słynnej Polki zbulwersował stolicę Francji?• Który z hoteli był domem Coco Chanel i Marcela Prousta?• Jak trafić do ostatniej winnicy Montmartre’u? Paryż, czyli nowe spojrzenie na stolicę Francji. Po wyjeździe z Pascalem będziesz mógł śmiało powiedzieć: Vive la France! Przewodniki z nowej serii Pascal Lajt to: nowoczesny układ szybkie wyszukiwanie informacji ulubione miejsca znanych osób praktyczne porady mieszkańców fachowe rekomendacje Pascala pomysł na miasto w jeden dzień optymalne trasy wycieczkowe atrakcje dla dzieci najlepsze knajpki sprawdzona jakość Pascala w nowej odsłonie! W drodze z lotniska Orly najpierw zobaczyłem - i rozpoznałem - Tour Montparnasse, potem złotą kopułę Inwalidów, na koniec wieżę Eiffla. Była połowa lutego, a na Polach Elizejskich kwitły bratki. Wieczorem, przy Rond-Point, pod tabliczką z napisem Avenue des Champs-Elysées ujrzałem perspektywę drogi triumfalnej, po prawej świeciły kandelabry na placu Zgody, po lewej wznosił się pięknie oświetlony Łuk Triumfalny. Byłem w moim Paryżu. Po wielu latach marzeń i przygotowań po raz pierwszy. Maciej Pinkwart, dziennikarz, publicysta