Wiedzieli, że tworzą coś, co nie pasuje do otaczającej ich rzeczywistości. Nie podejrzewali jednak, że ukształtują pokolenia.
Tu Kabarecik Starszych Panów. To znaczy: przyjaciela i mój - w taki oto sposób 16 października 1958 roku przywitał się z widzami Telewizji Polskiej Jeremi Przybora. Przyjacielem był, nie tylko na ekranie, Jerzy Wasowski.
Potem pojawiły się kolejne programy. Przez osiem lat Starsi Panowie zaskakiwali delikatną ironią, absurdalnym poczuciem humoru, piękną polszczyzną i doskonałą muzyką. Uosabiali świat, za którym wszyscy tęsknili.
Monika i Grzegorz Wasowscy zapraszają Tatę Jerzego i Wuja Jeremiego na szklankę mocnej herbaty, by w domowym zaciszu odkryli przed nami sekrety swej przyjaźni i opowiedzieli od początku do końca: kto i gdzie dopadł ociągającego się z pisaniem scenariusza Wuja, jak wybierano obsadę kabaretu i od czego rozpoczynała się praca Taty. Ten życiorys jest, niczym piosenka Kabaretu Starszych Panów, dobry na wszystko.
UWAGI:
Źródła fotografii na stronie 203. Oznaczenia odpowiedzialności: Monika i Grzegorz Wasowscy ; posłowie Konstanty Przybora.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Satyrycy, autorzy tekstów kabaretowych, konferansjerzy. Mistrzowie kabaretu lub po prostu - jak to się wtedy mówiło - "kabareciarze": Marian Hemar - poeta i kompozytor najpiękniejszych piosenek XX wieku. Fryderyk Járosy - reżyser i maestro kabaretu. Polonus humoris causa, Austriak, który czuł się Polakiem.
Nie mają należnego sobie miejsca ani w kanonie literatury, ani w historii. Kochali i byli kochani. Przez kobiety i przez publiczność. Czy pamięć o nich wciąż trwa? Kolejne pokolenia nucą piosenki Hemara: Wspomnij mnie!, Chciałabym, a boję się!, Ten wąsik, ach, ten wąsik, Upić się warto... Czy wiedzą, kto i kiedy je napisał? Kim byli Marian Hemar i Fryderyk Járosy, którzy podbili Warszawę? Jak trafili do stolicy? Jak przebiegała ich kariera? Co się z nimi działo w czasie drugiej wojny światowej? Czemu tak odmiennie potoczyło się ich życie na emigracji?
Autorka odsłania zaskakujące fakty z ich życia, często niełatwą prawdę, m.in. o zawiedzionych miłościach, zdradach, podwójnym życiu, nawet bigamii, plagiatach, trudnych negocjacjach z pracodawcami... i coraz bardziej szorstkiej przyjaźni. Kreśli również portrety gwiazd ówczesnej estrady (a często i kobiet ich życia): Hanki Ordonówny, Marii Modzelewskiej, Stefci Górskiej, Zosi Terné, Miry Zimińskiej... A także - jakże dramatyczny ~ obraz życia powojennej polskiej emigracji w Londynie.
UWAGI:
Bibliografia strony 356-358. Oznaczenia odpowiedzialności: Anna Mieszkowska ; opracowanie graficzne Maryna Wiśniewska.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Najodważniejsza z dotychczasowych książek znanej satyryczki. Maria Czubaszek zdradza swoje sekrety i po raz pierwszy mówi o sobie tak szczerze. I tak dużo. Opowiada o ludziach, z którymi się przyjaźniła, pracowała, których mijała w życiu. Komentuje sytuację w kraju (także tę po "dobrej zmianie"). Pewne historie, które Czytelnicy już mieli okazję poznać, wreszcie znajdują zakończenie - jak choćby ta, dlaczego nigdy nie pojechała na Galapagos i jaka jest w tym wina Marcina Wolskiego. A wszystko to, jak zwykle zresztą, jest niezwykle zabawne. Jednak tylko z pozoru jest to opowieść o niej samej. Satyryczka trzyma w rękach lustro, w którym możemy zobaczyć także siebie i wszystkie nasze wady. Niestety. Maria Czubaszek mówi wprost to, o czym każdy z nas po cichu myśli, ale boi się powiedzieć głośno.
UWAGI:
Na okładce: Najodważniejsza z dotychczasowych książek satyryczki. Zdradza swoje sekrety i po raz pierwszy mówi o sobie tak szczerze. Oznaczenia odpowiedzialności: Maria Czubaszek.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
