Miejska i Powiatowa
Biblioteka Publiczna

Pierwsza powieść Isabel Allende to jeden z największych bestsellerów literatury iberoamerykańskiej. Dom duchów jest pełną ciepła opowieścią o rodzinie Estebana Trueby, o pokoleniach kobiet, które go otaczały, o jego dzieciach i wnukach. Ich losy splatają się z historią i są świadectwem dramatycznych przemian na przestrzeni dwudziestego wieku. Gwałtowny temperament ojca rodziny i szczególna nadwrażliwość jego żony komplikują wzajemne relacje bohaterów i choć prowadzą do tragicznych przesileń, równocześnie składają się na serdeczną opowieść o świecie wielkich codziennych emocji.

W roku 1849 amerykański stan Kalifornia ogarnia gorączka złota. W tym samym czasie w chilijskim mieście Valparaiso mieszka młoda dziewczyna Eliza Sommers. Kiedy jej kochanek, Joaquin Andieta, w poszukiwaniu fortuny postanawia wyjechać na północ, decyduje się ruszyć za nim. Upiorna podróż, jaką odbywa "na gapę" pod pokładem żaglowca, i wieloletnia tułaczka sprawiają, że niewinna dziewczyna wyrasta na nieprzeciętną kobietę. Towarzyszy jej chiński lekarz Tao Chi`en, który, będąc początkowo jej opiekunem i przyjacielem, z czasem okazuje się miłością jej życia.

Czy można napisać trylogię od końca? Okazuje się, że tak; w każdym razie Isabel Allende na pewno to potrafi. Aurora de Valle, główna bohaterka "Portretu w sepii", to wnuczka Elizy Sommers i Pauliny de Valle (postaci z napisanej w roku 1998 "Córki fortuny"), a zarazem adoptowana córka Severa del Valle, ojca jasnowidzącej Clary z "Domu duchów", pierwszej powieści Isabel, opublikowanej w 1982 roku. Historia opowiedziana na kartach "Portretu w sepii" to brakujące ogniwo łączące obie powieści. Zamykają się w niej losy niektórych bohaterów "Córki fortuny", a zarazem zarysowują sytuacje, których rozwiązanie znamy już z "Domu duchów". Całość układa się w barwny fresk - jak zawsze u Isabel Allende - splątane ścieżki życia jej bohaterów stanowią odbicie dziejów kraju i całego kontynentu.